Uyum

 

Uyum

 

Is Wanting Too Much Really Wanting?

When he got home, he just threw his bag aside and went to his room. Mother had noticed. She quietly followed him to his room.

He realized he was holding his breath as he said, "If I get that promotion, I'll be relieved." He's had his eye on this position for a long time. He hadn't been able to sleep regularly for months. Sometimes he would talk to himself, mentally to his managers:

"Now let's have a look at the candidates you have;

 

Sadeleşmeye Nereden Başlamalı?

Yatak odası sabahın ilk ışıklarıyla aydınlanmaya başlamıştı. Gardolabın önünde ne yapacağını bilmez halde dikiliyordu Nermin. İşe gitmesi gerekiyordu ancak giyecek bir şey bulamamıştı ki. Havalar soğuduğu için geçen sene giydiği kalın pantolonunun içine girmeye çalışmış, kilo aldığı için başaramamıştı. Canı bir anda çok sıkıldı. “Nereye bu gidiş Nermin?” diye kendi kendine söylendi.

Oysa ne güzel başlamıştı bu sabah. Bu hafta kendine söz vermişti çünkü. Olumlu düşünecek, işlerini yaparken sadece sebeplere odaklanıp, kendini olumsuz sonuçlarla üzmeyecekti ama şimdi bu da neydi böyle? Hayat şaka yapar gibiydi sanki…

 

Authority Of Your Life

En Mutlu Yaş Günü

Her sabah ‘Neden çalışmak zorundayım ki!’ diye hayıflanarak uyanan Ebru bu sabah çok keyifliydi. Hatta alarmından bile önce uyanmıştı. Doğum günü kızı neşesi yüklenmişti Ebru’ya. Bir de 30. yaş günü olunca daha bir farklı hissediyordu bugün. 

Kombinini akşamdan ayarlamıştı bile. İş yerinde kutlarlarsa diye şık bir ceket, akşamına arkadaşları sürpriz bir parti yaparsa diye de yedek bir elbise aldı yanına. Giyinip süslendi ve evden çıktı. En mutlu yaş günü bu olmalıydı.

İşe giderken arabada başladı prova yapmaya. İş yerindekiler sürpriz yaparsa diye teşekkür konuşması hazırlıyordu kendi kendine. Ama ofisin kapısını açınca karşılaştığı manzara hiç de beklediği gibi değildi. 

 

Umut

 

Vazgeçmek Zor

Deniz kenarına her geldiğinde oturduğu o bankta oturmuştu yine. Uzun sahil şeridinde onun yerini belirleyen incir ağacını gören o bankta… Kayalıkların arasında, muhtemelen kimsenin dikmediği, kendi kendine hayat bulmuş, bulunduğu yere güzellik katan o güzel ağaç…  Sahile her yürüyüşe geldiğinde hep bu bankı seçerdi. Bugün de bu güneşli kış gününün sabahında yürüyüşe çıkmış, yine aynı bankta oturmuştu. Güneşin, denizi altın tozlarına boyayan pırıltılarını seyrederken düşüncelere dalmıştı… 

Hangisi daha zordur?

Ne yapacağını bilememek mi, yoksa bilip de yapamamak mı?

Kararsız kalmak mı, yoksa o kararı uygulamak mı?

 

Bekarlığa Veda Etmek mi?

Ne de çabuk geçiyordu zaman. Burcu evleneli 3 ay olmuştu. İşten çıkıp koşa koşa eve gelmek, hemen aceleyle yemek hazırlığına girişmek, eşini karşılamak, yemek yiyip iki sohbet edip ertesi sabah yine aynı rutine geri dönmek biraz yormuştu Burcu’yu. Evliliği hiç böyle hayal etmemişti. Nişanlı oldukları zamanlardaki gibi el üstünde tutulacağını, gezilere gideceklerini, eşinin çiçeklerle eve döneceğini bekliyordu, ama öyle olmadı. Eşinde bir değişiklik yoktu. O yine her zamanki gibi nazik bir insandı ama aynı evin içinde olunca insan birbirinin her türlü haline şahit oluyordu. Koltuk kenarına sıkıştırılmış çoraplar, televizyon izlerken yerlere dökülen kuruyemişler, ah bir de o futbol maçları… Burcu’nun hayalleri arasında bunlar yoktu. Yüzünü buruşturduğunu fark etti ve hemen bu düşüncelerinden sıyrıldı. 

 

Comparisons

When he got home, he just threw his bag aside and went to his room. Mother had noticed. She quietly followed him to his room.

- Dear son, it looks like you have a problem... Is there anything I can help you with?

- Forget it, mom! It does not work! Look at the score I got from the exam I studied so hard! I am ashamed to tell my classmates my score.

- Why son? After all, everyone has a score according to their own process.

- How? According to their own process? Look at my score. How will these lessons be improved? I'm way behind most of my friends.