AÇLIK
Yasemin, ayağına batan oyuncak parçası ile ani bir acı hissetti. Rengârenk, büyüklü küçüklü oyuncaklar, evin her tarafına dağılmıştı. Saatlerdir oynayan da yoktu.
Evin küçük kızı Elif, sabah uyanır uyanmaz oyuncaklarını dolabından boşaltır, hiç oynamadan oracıkta bırakırdı. Bu kadar oyuncak Yasemin’in çocukluğunda olsa, tüm mahalledeki çocuklara yeter de artardı. Sadece bir tanesini geçmişine dönüp çocukluğuna verdiğini düşündü. Saatlerce oynamayı bırak, onunla yatar onunla kalkardı.