Stressiz Yaşam

İnsan, yaşantısını mutlu ve başarılı bir şekilde sürdürmek ister. Gerginlikten, tartışmalardan uzak, rahat, huzurlu, dingin bir ömür hayal eder. Hedeflerini belirlerken, kararlarını alırken, hiç kimse sonunda ışığı göremeyeceği tünellere girmek istemez. Oysa insan yanılır…

Kimi zaman varmak istediği nihai yeri seçerken, kimi zaman rotasını belirlerken, kimi zaman da yolda molalarını verirken… Ve hayatında öyle zamanlar olur ki kendisini mutsuz, başarısız hisseder. Duyguları aktifleşir, kaygıları ve korkuları baş gösterir… Dingin bir yaşam isterken, stres dolu birçok süreçte bulur kendini… 

Tıpkı o sabah, gazetesini okurken, “Stresle Başa Çıkmanın 10 Formülü” başlıklı yazıya takılan Işıl gibi. “Uzun süredir ertelediğiniz o tatile çıkın.” diye tavsiyede bulunuyordu yazar. “Kuaföre gidip yeni bir kesim ve saç rengi deneyin… Kendinizi şımartacak küçük hediyeler alın… Çikolata yiyin…” diyerek liste devam ediyordu. Yüzünde ekşi bir tebessüm belirdi Işıl’ın. 

“Üzerimden atamadığım şu stresin formülü, gerçekten çikolata yemek olabilir mi yahu? Son bir senedir, stresten yediğim çikolatalarla, 10 kilo almadım mı?” diye söylendi.

İş yoğunluğundan ne tatile gidebilirdi, ne de aldığı maaş yüksek kuaför masraflarına yeterdi. 

“Hele bir de neymiş neymiş? Kendimi şımartacak küçük hediyeler alacakmışım…”

İç çekerek gazeteyi katlayıp yerine koydu. 

“En iyisi bir çay demleyeyim” diyerek kalktı yerinden…

İnsanoğlu, doğada stresli bir yaşam süren tek canlıdır… Hiçbir kuş, ertesi sabah rızkını bulabilme stresiyle geceleri uykusuz kalmaz… Hiçbir aslan, ormanın en güçlü olması hırsıyla öfkelenip etrafa saldırmaz… Hiçbir bitki, “Boyum kısa mı kalacak, meyvem tatsız mı olacak?” diyerek stresten sararıp solmaz. Doğadaki her canlı, olması gerektiği gibi, dengeli bir yaşantı sürer. En yavaşından en hızlısına, en uysalından en vahşisine, her canlı ona verilen yazılım doğrultusunda, aşırılaşmadan, ölçüyü kaçırmadan yaşar. 

Bir tek insanoğlu, mutlu ve başarılı olmayı amaçlarken bazen ölçüyü kaçırır. Hayatı dingin yaşamayı hedeflerken aşırılaşır. Bazısı üretimde aşırılaşır, bazısı tüketimde… Ama her bozulan denge; artan stres, kaygı, gerginlik, huzursuzluk hislerine davetiye çıkarır. Birikir birikir, bardağı taşıran son damlaların adı öfke patlamaları olur. İlişkiler zarar görür, işler bozulur, sağlık kaybedilir… Bir ömrü çiçek gibi yaşamak varken, kurumuş toprağa dönüşülür. 

Ticaret yapan bir adam mesela… Kazanma, yükselme isteği arttıkça doların yükselmesi, müşterinin kaprisi, rakip markanın başarısı derken, yaşadığı stres miktarı da giderek artar. 

Ya da bir kadın, eşiyle mutlu olmak isterken ölçüyü kaçırdığında, algısında adaleti kaybederken, aktarımında şiddete meyleder. Alınganlıklar, şikayetler, söylenmeler… “Ben ne diyorsam bizim iyiliğimiz için söylüyorum!” ile biten sitem dolu cümleler... Ailede huzur isterken, stres kaynağı olan yuvalar… 

Bir annenin göz nuruyken evladı, öyle anlar olur ki sözünü geçiremediği, davranışlarına yön veremediği için ümitsiz, yorgun hissedişlerin kaynağı haline gelir… 

Kimi çocuklar da, sadece ömrünü inşa edeceği bedellere konsantre olmaları gerekirken, ebeveynlerinin onayını alma derdinde, 3 saatlik bir sınavın geleceklerini belirleyeceği kaygısıyla, küçücük yaştan itibaren başlarlar stres tohumlarını atmaya… 

Bazen de insan hedeflerini, yapması gereken işleri, zarar veren alışkanlıklardan kurtulmayı erteler de erteler… 

Bir yandan yokuş aşağı gitmeye sebep olan davranışları sergilerken, bir yandan en güzel manzaralı tepeleri arzuladığında insan, hayatı stresten yaşanmaz olur. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; “İnsan, isteklerini yönetmeye başladığında stresini de yönetmeye başlar.” 

Stresi azaltmaya çalışmak yerine, stresin oluşmasını önleyecek bir yaşam stili mümkün olabilir mi?

Nedir insanı stresten uzak, dingin, canlı, motive bir yaşantıya ulaştıracak dönüşümün anahtarı? 

• İnsanın kontrolünde olan, yalnızca kendi yetki ve sorumluluğu dahilinde olanı istemesi...
• Hedefleri, kendi davranışları, kararları, tepkileri üzerinde belirlemesi… 
• Belirlenen hedeflerin dağ gibi ulaşılmaz değil, küçük küçük olması… 
• Bir karar alınca ertelememek ve hemen eyleme geçmek... Tıpkı annelerin “Meyveyi soyunca hemen ye, yoksa vitamini kaçar!” demeleri gibi… 
• Ve bir hedefte ilerleyebilmek için, geri düşüren faydasız her türlü tüketimden adım adım uzaklaşmak yaşanan stresi azaltmaya yetmez mi?

Hayat; başı sonu belli, gelmiş ve geçeceği kesin olan bir süreden ibaret… 

Bize verilen süreyi stresten uzak, doğru kaygıların yönetiminde, huzurlu, sakin ve mutlu şekilde yaşayabilmek dileğiyle… 

***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. 

İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca katkı sağlar.

Deneyimsel Tasarım Öğretisinde anlatılan tüm bilgiler, gerçek bilgiler olup, tüm zamanlar, tüm konular ve tüm insanlar için geçerlidir.

***