Kuşların Limanı

Kuşların Limanı

 

Dersi dinlerken derin düşüncelere dalmıştı Atlas. Babasının tavsiyesi üzerine mühendis olmaya karar vermişti. Başlarda acaba başka bir meslek mi seçseydim diye düşünmüş olsa da ikinci sınıftan sonra iyice bölümüne kalbi ısınmıştı. Ona alanını sevdiren şu an dersi anlatan hocasıydı.

Atlas’ın her zaman kuşlara ilgisi olmuştu. Babasıyla uzun doğa yürüyüşlerine çıkarlardı. Orada kuşları gözlemlerdi. En sevdiği kuş türlerinden birisi de Yalı Çapkı’nıydı. Alacalı renkleriyle insanı kendisine hayran bırakan bir kuştu. Atlas’ı etkileyen asıl şey bir ok misali öne atılıp, avını avlamadaki mahareti. Hocası derste “Hızlı Tren” yapımında bu göz kamaştıran kuşun bazı özelliklerinin modellenildiğini söylediğinde, doğaya olan hayranlığı daha da artmaya başlamıştı.

“Hızlı Trenlerin yapım aşamasında tünelden çıkarken çıkarttığı ses hem doğayı hem de yolcuları çok rahatsız edecek boyuttaydı. Japon mühendisler buna bir çözüm arayışındaydılar. Ve çözüm gecikmeden doğadan geldi. Yalı Çapkını kuşunun kafaları büyüktür, bacakları kısadır, küçük kuyrukları vardır. İngiltere’de “kral balıkçılar” olarak anılan bu kuşların mahareti gagasının şeklinden kaynaklanır. Gagalarının uzun ve dar olması onun suya hafif bir şekilde dalıp, avına doğru süzülmesini sağlar. Trenin tünelden çıkarken ki çıkarttığı sesi, trenin etrafından rahatça süzülmesi sağlanırsa, ses sorunu da çözülebilirdi. Yoğun çalışmalar sonucunda Yalı Çapkını kuşu modellenerek hava basıncı yüzde otuza düşmüştü. Fakat hala tatmin edici sessizliğe ulaşamamıştı.

Araştırmacılar tekrar kanatlı canlıları araştırmaya başladılar. Bu seferde uçarken sessizliğin ustası olan kuşların başında gelen, gece avlanan “Baykuşları” incelemeye başladılar. Bu kuşların kanat sesleri neredeyse yoktu. Adeta hayalet uçuculardı. Baykuşların kanatları tırtıklı tarağa benziyordu ve trende bunu modellediler.”

Hocasının Hızlı tren yapımında doğadaki bu kuşlardan faydalanıldığını anlatması Atlas’da, hedefe giderken ortama uyumlu, çok ses çıkartmadan gidilmesinin ne kadar önemli olduğunu düşündürdü. Çünkü gecenin sessizliğinde Baykuş’un kanat sesi biraz fazla olsa rahat avlanamazdı. Neden? Avı, onun geldiğini fark etseydi kaçardı. Atlas bunun sıkıntısını üniversite sınavına hazırlanırken yaşamıştı. Sürekli hedefini anlatması ya da denemelerde istediği sonuçları alamadığında şikayetlenmesinin aslında iyi olmadığını şimdi fark ediyordu. Hedefi belirledikten sonra tıpkı avına odaklanan kuşlar misali sessiz, pür dikkat odağını oraya vermeliydi. Belki ilk denemesinde avcı avını yakalayamayabilir. Ama ses çıkardığı an artık av, avcısının orada olduğunu bilir. “Sessizlik…” dedi kendi kendine Atlas. “Sessizliğin gücü…”

Bir avı olmalı bir kuşun, hayatta kalabilmesi için. Avlayacağı avına göre de marifetleri. Yalı Çapkını kuşunun marifeti ile Baykuşun marifetleri aynı değil. Hedeflerine uyumlu fizyolojik dizaynları var.

Tıpkı insanlar gibi. Bir hedefi olmalı insanın. Hedefine uyumlu da hayatını dizayn edebilmeli. Yaşam denen yolculukta, limanı netleştirdikten sonra, o limana varmak için daha sessiz olmalı başta… Sonra çevresini de yormadan, rahatsız da etmeden ilerlemeli yoluna……

 

***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. 

İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca katkı sağlar.

Deneyimsel Tasarım Öğretisinde anlatılan tüm bilgiler, gerçek bilgiler olup, tüm zamanlar, tüm konular ve tüm insanlar için geçerlidir.