BAŞROL OYUNCUSU KİM?

BAŞROL OYUNCUSU KİM?

 "Çekil, çekil oradan, ayağımın altında dolaşma. Zaten bir işe yaramazsın bir de bana engel oluyorsun..." dedi annesi. Oysa kızının tek derdi annesine hem yardım etmek hem de yemek yapmayı öğrenmekti. Esra'nın üniversite hayatı bitmişti, artık evliliği düşünüyordu. Anne evinde öğrenmeyip de nerede öğrenecekti yemek yapmayı, mutfak işlerini?

Esra küçüklüğünde de annesi temizlik yaparken heveslenip eline aldığı küçük bez parçasıyla sehpaları silerdi. Annesi, "Esra, onunla sehpa mı silinir? Daha kötü yaptın." diye her yaptığı işe bir kusur bulurdu. Mutfakta bir şeyler yapmaya çalışsa "Kırarsın, dökersin, kendine zarar verirsin." sözleriyle mutfaktan çıkarırdı. Esra büyüdükçe annesinden uyarı alma korkusuyla elini evdeki düzenle ilgilenmekten çekmişti. Annesi, "Sen okuyup yüksek mevkilere geleceksin, o zaman ben senin ev işlerini ve yemeklerini yaparım." diyordu. 

Annesi bir gün hastalandı ve Esra'dan bir çorba yapmasını istedi. Şimdiye kadar annesine hiçbir şey yapmadığı için nasıl yapacağını bilemedi. Bir yerlerden tarif buldu ve tarife göre annesine istediği çorbayı yaptı. Annesi beğenmedi. "Çorbanın lezzeti bile yok." diye kendi kendine söylendi. Hasta yatağından kalkıp kendisine kahvaltılık hazırladı ve yedi. Bir taraftan da Esra'ya kızıyordu "İnsan annesine hastayken güzel şeyler hazırlar, ben sana böyle mi yapıyorum?" diyerek söyleniyordu içten içe. Bugüne kadar engel olduğu konuda bugün kızına sitemde bulunuyordu ve bu Esra'yı hem üzmüş hem şaşırtmıştı. Şimdi suçlu kimdi? Ona öğrenme konusunda engel olan annesi mi, annesinin engellemelerine uyum sağlayan kendisi mi?..

• İnsan neden başkasının sahnesinde rol oynamaya çalışır?

• İnsan neden "Benden daha iyisini kimse yapamaz." diyerek o işi kimseye öğretmez?

• İnsan neden farklılıklara uyumlanamaz?

• "Benim dediğim doğrudur, diğerleri yanlış." diyerek neden o konuda ısrarcı olur?

Her insan fıtratına uygun davranışlara meyillidir. Kız çocukları belli bir yaşa geldiğinde annesinin yaptığı şeyler ilgisini çekmeye başlar, ev düzeniyle ilgili şeylere merakı başlar. Erkek çocukları ise belli bir yaşa geldiğinde babasının yaptığı şeylere heves eder. Evde bir şeyleri tamir etmeye veya marketten gelirken poşet taşımaya merak salar. Ebeveynler çocuklara basit ev işleri yapmaları için teşvik ettikçe ileriki yaşlarda hem kendi işlerini rahatlıkla yaparlar hem de karşılaştıkları problemlere doğru çözüm bulurlar. 

Doğada da düzen böyledir. Her aslan yavrusuna avlanmayı öğretirken, her kuş yavrusuna uçmayı öğretirken biraz sorumluluk verip onu yalnız bırakır. İzleyip kontrol eder, çok uzaklaşmadan ona bir alan tanır.

İnsan bazen iyilik yaptığını zannederek birinin yetişmesine engel olur...

İşte Esra ve annesinin öyküsü de buna benzerdi. Esra'nın eli kolu, her şeyi olan, onun her işini gören annesi acaba doğru olanı mı yapmıştı? Sorumluluklarını bilmeden büyüyen Esra, ileride ne gibi zorluklarla karşılaşacaktı? Oysa gerçek çok basitti:

Başkalarının hayatından rol çalanlar, rolünü çaldığı kişinin yetişmesine engel olur.

Her insan kendi sahnesinde başrol oyuncusudur. Başkalarının sahnesinde ise ancak yardımcı oyuncu olabilir. 

***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. 

İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca katkı sağlar.

Deneyimsel Tasarım Öğretisinde anlatılan tüm bilgiler, gerçek bilgiler olup, tüm zamanlar, tüm konular ve tüm insanlar için geçerlidir.

***