Bitişin İşareti, Başlamış Olmasıdır...
Plastik maskenin içi, hafif buharlanmış gibi görünüyordu. Maskenin ardındaki yüzde ise, acılı bir ifade vardı… Nefes almakta güçlük çektiği her halinden belliydi… Yaşı ileri olmasına rağmen, evde dahi uzun durmayı sevmezdi. Şimdi bir yatakta sabit durmaya çalışması bile başlı başına bir mücadeleydi. Bu düşüncelerle babasına doğru yaklaşmaya başlamıştı ki hemşirenin net uyarısıyla duraksadı. “Önlüğünüz yok, yaklaşmayın!” Hemen durdu, geri adım attı. Hemşirenin gözüne bakarken ki şaşkınlığının sebebini tam kestiremiyordu… Belki de çok iyi tanıdığı babasına, hiç tanımadığı birinin yaklaşma demesine şaşırıyordu… Bugün, hiç tanımadığı birinin babasının yanında, en tanıdık olanın ise babasının uzağında olması gerekiyordu… Gerçekten tuhaf bir gündü… Cumartesi günleri görüşmeye alışıktı… Alışıktı da… Bu buluşma, normalde taze bir çay eşliğinde olurdu. “Naber kızım, işler nasıl gidiyor?” soruları ile başlar, “Amaaan, bu annen bana çok karışıyor” final cümlesiyle ile tamamlanırdı. Yine bir Cumartesi günüydü… Gün tutmuştu da mekan oldukça farklıydı… Yoğun bakım ünitesi, pek de buluşmaya alışık oldukları bir yer değildi sonuçta… Babası zaten az konuşurdu. Ama hiç ses çıkaramayacak kadar konuşamamasına alışık değildi…
“Baba” diye seslendi… Bu kelime hem özel, hem de genel bir kelimeydi. Hayatında muhatabı varsa sana özeldi. Yoksa sadece bir sıfat gibi geneldi… Kelimelere de veda edilmesi gerekebileceğini o ana kadar düşünmemişti… Babası, kızının sesini duyunca gözlerini açtı… Birilerinin kısa diye ifade edebileceği bir süre göz göze geldiler. Babası bedensel, kızı gönülsel acısını belli etmek istemez gibi, az önceki yüz ifadelerini değiştirmeye çalıştılar… Tek elini hafifçe kaldırarak selam verdi… Gözlerini açık tutabilecek hali yoktu… Tüm bunlar, yaklaşık bir dakika içinde olmuştu… Her süreçte olduğu gibi o ziyaret de başlamış ve bitmişti… Başlayan her ne varsa, sonuna kavuşmak için koşar gibi değil miydi? Onlara verilen ilişkinin ömür süresi bitmiş miydi? Bunu henüz bilmiyordu… ALLAH’tan ümit kesilmeyeceğine, ALLAH’ın kulunun lehine olduğuna, her ne olursa olsun, en hayırlısı olacağına emindi… Zaten içindeki o hafif yanıklık hissine su serpen de, emin olduğu bu gerçeklerdi…
Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; “Her şeyin bir başı, bir de sonu vardır.”
Bir şeyin biteceğinin en önemli işareti başlamış olmasıdır. Her şey başlar ve her şey biter… Güneşin doğuşu batacağının, kışın başlaması biteceğinin, doğum ölümün işareti değil midir? İstesen de istemesen de, olacak olan, olur… Bir şey başladı mı? Evet… O zaman o, mutlaka bitecek demektir.
Oysa insan günlerini, ilişkilerini, ömrünü çoğunlukla bu gerçeği unutarak yaşar. Hep bir “Yarını” olacakmış gibi düşünür. O sebeple değil midir sonraya bırakmaları… Başlamak isteyip de başlanamayanların, henüz tamamlanmamış olanların, yapılması gerekirken üşenilenlerin mazeretidir “Yarın.”
· Anneme vakit ayırmam lazım… Bugün bir geçsin, gideceğim…
· Çocuklarla daha fazla ilgilenmem lazım… Şu bitsin önceliklendireceğim…
· Spor yapmazsam vücudum zarar görecek… Şu yoğunluk geçsin başlayacağım…
“-ecek, -acak” ekleriyle, hep gelecekte yapmam gerekenleri yapacağım hissiyle geçen bir ömrün sebebi; insanın gününü, ömrünü sınırsız zannetmesi olabilir mi?
Eşimle tartışıp, kapıyı sert şekilde çekip çıktım. Aslında o kadar da kızmama gerek yoktu ama insanlık işte… Eve gidince gönlünü alırım diye düşündüm… Bir dönen olabileceğime, döndüğümde onu bulabileceğime ne kadar da eminim. İnsan, yarını olmayacak bir güne uyanabileceğini hesaba katmak istemez... ‘Gönlü alınacak olanı bulamama’ olasılığını pek de tahmin etmez… Yapılması, sakınılması gerekenleri ertelemekle geçen bir ömrün, bir oyalanma olduğunu, o ömrün mutlaka sonunun geleceğini düşünmez…
Ve insan kaygısını yanlış yerlerde yaşar. Kontrolünde olmayan sonlarla mücadele eder. Oysa hangi insanın gücü doğan güneşi batırmamaya yeter? Veya hangi kışın bitişi insanların gayretiyle hızlanabilir? Hangimiz bu hayatta kontrolümüzde olmayana yön verebiliriz ki?
Başlayan başlayacaktı…
Biten de bitecekti…
Soru bu değildi…
Soru şuydu…
· verilen süre içerisinde sen neler yaptın?
· Yani nasıl tepkiler verdin?
· Mesela sorumlulukların nelerdi?
· Yapman gerekenler, sakınman gerekenler, öğrenmen gerekenler nelerdi?
· Hata yapınca nasıl telafi etmeliydin?
· İşler istediğin gibi gitmediğinde nasıl moral bulmalıydın?
· İstediğin sonuçlar olduğunda nelere dikkat etmeliydin?
Sorular, bitişe değil sürece olur…
Tüm sorular başlamış ve henüz bitmemiş süreçlerle ilgilidir.
Hayat sana “Bitsin mi, bitmesin mi?” diye sormuyor…
“İmkanın varken ne yapacaksın?” diyor.
Devam eden o proje var ya… Yorulduğun… Bitsin diye gün saydığın… O biter… Ona takılma… Sen o iş devam ederken neler yapman gerek, onu düşün…
Zamanı yavaşlatmak istediğin, geçmesini istemediğin o tatil günleri var ya… O da geçer... Onu düşünme… O tatili yaşarken nasıl hakkını verirsin, onunla ilgilen…
Ölümünden korktuğun sevdiğin var ya… Belki sen, belki o, biraz önce biraz sonra… Ama mutlaka… Ölümü yaşayacaksın… Bununla ilgilenme… Hala süren var ya, şimdi neler yapman lazım? Ona kafa yor…
Hayatta her şey ecelini bekler…
Her an,
Her gün,
Her ilişki,
Her eşya,
Her sorumluluk,
Her keyif,
Her acı,
Her ömür…
Ona verilen süre tamamlandığında sonuna erişir…
Her şey geçer…
Her şey biter…
Bununla ilgilenme…
Annen,
Baban,
Evladın,
İşin,
Sorumlulukların,
Günün,
Sağlığın,
Ömrün…
Hala devam eden her ne varsa…
Bununla ilgilen…
Hala soru sorulması, hala yapabileceklerimizin olması ne büyük bir nimet, ne büyük bir imkan, ne büyük bir lütuf…
Şimdi hemen,
Hayatında devam eden her ne varsa, ona dön ve bak…
Ve hala imkanın varken kendine şunu sor…
Şimdi sen, neler yapmalısın?
***
Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.
İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.
"Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca katkı sağlar.
Deneyimsel Tasarım Öğretisinde anlatılan tüm bilgiler, gerçek bilgiler olup, tüm zamanlar, tüm konular ve tüm insanlar için geçerlidir.
***
Verilen sürenin hakkını vermek... Kaleminize sağlık
YanıtlaSilÇok güzel ve içimize işleyen bir yazı💯
YanıtlaSilElinize sağlık çok önemli hatta en önemli konu.
YanıtlaSilKeşke insan kontrolünde olanları yapabilse…
Kontrol edemediği zaten gelecekse…
Sebeplerine odaklanabilse… Başlayıp devam edebilse… Sonucunun elinde olmadığını bilebilse…
Anda verdiği tepkilerin yarınını, geleceğini dizayn ettiğini anlayabilse…
Çok teşekkürler 🍃
Bugün tam da ertelediğim şeyleri düşünüyordum. Ne de güzel oldu… Kaleminize sağlık, yine çok güzel bir yazı 🌸
YanıtlaSilEmeğinize, kaleminize sağlık ✨✨✨🎊
YanıtlaSil"verilen süre içerisinde sen neler yapıyorum?" çok güzel bir yazıydı teşekkürler
YanıtlaSilElinize, kaleminize sağlık. Ne de güzel anlatmışsınız her sahip olduğumuzun geçici nimetler olduğunu.
YanıtlaSilBoğazımı düğümlendi. Ne kadar gerçek bir yazı olmuş. Kaleminizin samimiyetine sağlık ❤️
YanıtlaSilSahi biz şu an bitmeyenler için ne yapıyoruz?
Her an sebebe odaklanıp her bitenin ardından sonuç değerlendirme yapabiliyor muyuz? “Ben bunun hakkını verebildim mi?” diyebiliyor muyuz?
Geçicilik Yasası, ne kadar güzel anlatılmış... Her şey bitecekken birgün, yanına kâr kalacak ne yapacaksın?
YanıtlaSilHer cümle ayrı düşündürdü...
YanıtlaSilÇok teşekkürler...
Kontrol edemediğim sonuçlarla boğuşurken, andaki tepkime odaklayan bu yazı ve bu eğitim için...
Çok güzel bir anlatım🌸❤️herşeyin sonu var ve her son bir başlangıç🌹
YanıtlaSilHerşey dönemsel ve ömürlük…
Çok etkileyici.... Düşündürücü teşşekür ederim
YanıtlaSilBu yazıyı okurken aklından neler geçti neler yarın babamın ölüm yıl dönümü geldi ve gitti sanki hiç olmamış gibi şimdi bizim için zaman geçiyor ve ben bu soruyu kendime soruyorum ben neler yapmalıyım Allah yolumuzu aydınlatsın inşaAllah
YanıtlaSilHiçbir şeyi ertelememiz gerektiğini. Hiçbir şey için üzülmemek gerektiğini vakti zamanı iyi dolu dolu yaşamalıyız geçirmeliyiz tüm sevdiklerinizle. Ne zaman ne olacak bilmeyiz iyi vakit anı yaşamalıyız ertelememeliyiz. Madi manevi her sikinti sevdiklerimizle geçireceğimiz guzel iyi vakti yerini tutamaz .Teşekkürler güzel anlatıldı.
YanıtlaSilTamam da yaşadığımız zaman ne yaptığımızla ilgilenirken hayatın nasıl akıp gittiğini farkında bile değiliz hep erteleme ertrmele çok güzel zamanda bana geldi tesadüf diye bir şey yok bu hayatta bu bana niye geldi onu anlamak lazım sonrası yok bize verilen süre ne bilmiyoruz geçmiş geleceğimizi dizayn eder onu fark ettimiz an yaptığımız hataları tekrarlamak yok teşekkürler…..
YanıtlaSilHayat sana “Bitsin mi, bitmesin mi?” diye sormuyor…
YanıtlaSil“İmkanın varken ne yapacaksın?” diyor.
Çok güzel bir hatırlatma teşekkürler kaleminize sağlık 🌺
Anı yaşamak aslında bu olsa gerek
YanıtlaSilher an her yerde olan geçicilik gerçeği. bir o kadar insanın en çok unuttuğu... Teşekkürler
YanıtlaSilHiç bitmeyecek gibi, bilinç vermeden yaşamak... Oysa başı varsa mutlaka sonu da vardır... Farkında olmadan rast gele yaşıyoruz. Uyandırıcı bir yazı olmuş. Elinize sağlık
YanıtlaSilEmeğinize sağlık 🌿
YanıtlaSilEllerinize sağlık olsun daha çok yazın…
YanıtlaSilellerinize sağlık çok lezzetli olmuş. 🌿
YanıtlaSilKaleminize sağlık 💞💞💞💞💞
YanıtlaSilGeçici hayatta kalıcı olmaya çalışmak … Kaleminize sağlık 🐣
YanıtlaSilBir şeyin biteceğinin en önemli işareti başlamış olmasıdır…
YanıtlaSilHer doğan ölür her yeni eskir.nasılda güzel anlatılmış gerçekler kaleminize sağlık.
YanıtlaSilYarını olmayacak o gün hangi gün bilmiyoruz... Hepimize içinde olduğumuz her anın hakkını verebilmek nasip olsun dilerim... 🌷
YanıtlaSilNe güzel yazılmış , çok tanıdık geldi…
YanıtlaSilHatta öyle garip ki yazılanın hepsini harfiyen, hemde güncelde yaşamak , insana insanın acılarının da ne kadar benzer olduğunu , her insanın sınandığını hatırlatıyor . İnsana insan olduğunu hatırlıyor .
Ne kadar da ortak şeyler yaşıyoruz ve süremiz var zannediyoruz .
Yanımdaki insanla ne kadar sürem kaldığını bile bilmiyorum …
Bugün aracımı hatırlamaya çok ihtiyacım vardı hatırlattığınız için çok teşekkürler .
Bedelinize bereket …
Her şeye takılınca hayat altımızdan kayıp gidiyor ve biz farkına varamıyoruz. Ânı yaşamayı ne kadar yanlış anlamışız:(
YanıtlaSilBi bilsek, bi anlasak bunu…
YanıtlaSilEllerinize sağlık💐
YanıtlaSilElimizdeki vaktin kıymetini bilip o vaktin hakkını veren, sonuca değil sebebine odaklananlardan oluruz inşALLAH..
Telafisi olmayan şey zaman.. Şimdi ne yapmalıyız? Eline sağlık
YanıtlaSilHer şey bir gün sonlanacak peki o son gelene kadar biz neler yaptık?…
YanıtlaSilKaleminize sağlık🌼
Sen sebeplere odaklan sonuç zaten olacak. Yol sona doğru giderken çabamız neye, kime? Asıl önemli olan da bu zaten.
YanıtlaSilHayatında devam eden her ne varsa, ona dön ve bak…
YanıtlaSilVe hala imkanın varken kendine şunu sor…
Şimdi sen, neler yapmalısın?..
Ne güzel bir mesaj, ne özenli bir anlatım insanın kalbinin derinliklerine işleyen 🧡
İnsana her şeyin geçici, en başta kendisinin geçici olduğunu hatırlatan ne güzel bir yazı olmuş. Kaleminize sağlık 🍀
YanıtlaSilBir şey başladı mı? Kesin bitecek. Ne kadar sade ama bir o kadar derin bir cümle...
YanıtlaSilÖlümün gerçekliği - Yaşamın gerçekliği ... Çok güzel ifade ettiniz. Elimizin altından hızla kayan bir yaşamımız var.. Hızla yolcu ettiklerimiz.. Hızla yaşadıklarımız ve hızla yaş alışımız... Ölüm de her bitecek gibi öyle güzel ve anlaşılır önden haberini veriyor ki... Yüreğinize sağlık
YanıtlaSilİnsan! Geçici olan!..
YanıtlaSilKaleminize sağlık
Çok güzel bir yazı emeğinize sağlık
YanıtlaSilVerilen sürenin hakkını vermek... Her neredeysek oranın hakkını vermek... Her geçen gün daha fazla bilincinde olmak dileğiyle
YanıtlaSilÖnemli olan o yolda ne yaptık yada ne yapmadik? Hersey geçiyor.. Hersey bitiyor..🌸
YanıtlaSilİnsan öyle bir gerçek ki insan konu kendisiyle ailesiyle en yakınlarıyla ilgili olduğunda uyumlanmakta zorlanabiliyor. “Biz ALLAH’a aidiz. Elbette O’na döneceğiz.” Ayetiyle kalbi huzur buluyor. O kadar güzel ve samimi bir yazı olmuş ki gözlerim doldu okurken. Kaleminize sağlık .
YanıtlaSilHayat benden şimdi ne yapmamı bekliyor? Aslında hep aklımızda olması gereken bir cümleyi anlatan bir yazı, çok güzel . Emeğinize sağlık 🌸
YanıtlaSilCümleler, kelimeler ne kadar güzel kurulmuş, nasıl da gerçeklerden bahsediyor... Kaleminize sağlık ☺️ Şimdi'nin değerini anlatan, insanın bilincini açan bir yazı... Daha başka bilinç açan, farkındalık oluşturan yazılarınızın devamını dilerim 💐
YanıtlaSilBitişin habercisi başlangıcı.. Bu bilinçle yolu yürümek.. Farkındalık sağlayan bir yazı, kaleminize sağlık 🌼
YanıtlaSilYılmadan, vazgeçmeden yola devam inşALLAH,
YanıtlaSilMaşALLAH 🤲🌸
Ellerinize sağlık bazen sahip olduklarımızın sınırı yok zannediyoruz. Güzel bir hatırlatma teşekkürler:)
YanıtlaSilElimizdeki kısıtlı süreyi doğru değerlendirmek niyeti ve duasıyla... Düşündüren bir yazı olmuş teşekkürler
YanıtlaSilTeşekkürker
YanıtlaSilKişiye gerçekleri hatırlatan bir yazı, insanoğlu yine unutmaya meyil edecek, sürekli hatırlamaya gayret edenler olarak öyküyü sürdürme dileğiyle… emeğinize sağlık
YanıtlaSilHayatında devam eden her ne varsa, ona dön ve bak…
YanıtlaSilVe hala imkanın varken kendine şunu sor…
Şimdi sen, neler yapmalısın?
Çok etkilendim. Emeğinize sağlık....
Kelimelerin anlamı o kişiye özel, ama o kişi yoksa genel... Sanıyorum her kelimede bu sınavı yaşayacağız... Önemli olan o kelimenin o anlık sahibi olana hakkını verebildik mi?
YanıtlaSilTeşekkürler kaleminizdeki sanat için...