Sadeleşmeye Nereden Başlamalı?

 

sadeleşme

Sadeleşmeye Nereden Başlamalı?

Yatak odası sabahın ilk ışıklarıyla aydınlanmaya başlamıştı. Gardolabın önünde ne yapacağını bilmez halde dikiliyordu Nermin. İşe gitmesi gerekiyordu ancak giyecek bir şey bulamamıştı ki. Havalar soğuduğu için geçen sene giydiği kalın pantolonunun içine girmeye çalışmış, kilo aldığı için başaramamıştı. Canı bir anda çok sıkıldı. “Nereye bu gidiş Nermin?” diye kendi kendine söylendi.

Oysa ne güzel başlamıştı bu sabah. Bu hafta kendine söz vermişti çünkü. Olumlu düşünecek, işlerini yaparken sadece sebeplere odaklanıp, kendini olumsuz sonuçlarla üzmeyecekti ama şimdi bu da neydi böyle? Hayat şaka yapar gibiydi sanki…

Her sene yaşadığı bir problemdi bu aslında. Her kış, her yaz, geçen seneki kıyafetlerini giyemiyor, kilo aldığına içerliyor ama bunu değiştiremiyordu da. Yeni kıyafet alsa eskiler israf oluyor diye de ayrı üzülüyordu… 

Aslında ortada sadece kıyafet bulamamaktan daha büyük, genel bir problemi vardı. İsraf… Başka hangi konulardaydı peki?

Fazla olduğunda, ihtiyaç görmediğinde…

Evdeki mobilyaların, 

Giysilerin, 

Yiyeceklerin, 

Oyuncakların,

Süs eşyalarının,

Okunmayan kitapların, notların,

Sarf ettiği sözlerin bile…

İnsana yük olduğunu biliyor ve bu duruma içerliyordu Nermin. Bu durumu nasıl değiştirebilirdi?

Gözleri dışarıdaki ağaca kaydı, yaprakları sararıp düşmeye başlamıştı. “Doğada hiç israf yok” diye düşündü. Bir yaprak solup yere düştüğünde bir süre sonra toprağa tekrar karışıp yeniden yaşam döngüsüne katılıyordu… Bir arı çiçek çiçek dolaşıyor, bulduğu polenleri kovana taşıyıp bal yapıyor ve bu baldan sadece ihtiyacı kadarı ile besleniyordu. O da sadece bal üretimine devam edebilmek için… Geri kalan bal, polen, petek insanlara şifa oluyordu. İnsan harici hiçbir canlı yapıp ettiği işlerle ilgili çöp bırakmıyordu. 

Düşen yapraklar

Diğer canlıların, fazla, ihtiyaç olmayan bir tüketimi de olmuyordu. Bir aslan hiçbir zaman karnını doyurmak, yaşamına devam etmek haricinde fazladan avlanmıyordu mesela. Bir şeyi depolamaya çalışmak, ihtiyaç değilken üstüne bir daha koymak insana özgüydü.

Ah insan…

Tokken, sırf canı çekti diye yemek yiyerek kilo alan,

Bir evde birkaç parça mobilya yeterli iken evini eşya ile doldurup sonra temizliğine, işine yetişemeyen, 

Süs eşyalarını vitrine dizip ardından onlara bakmayı unutan, toz almaktan yorulan,

Karşıdakinin ihtiyacı değilken çok konuşup, sonra dinlenilmemekten, 

Sadece sıkıldığı için muhabbet edip sonra anlaşılmamaktan şikâyet eden,

Kitaplıklar dolusu kitabı dizip ancak vakit darlığından kitap okuyamayan,

Çocuğuna, eşine taviz verip, yapmaması gerekenleri yapıp sonra gerçekten ilgilenip yetiştirmeye vakit, imkan bulamayan,

Harcamaması gereken yerlere para harcayıp ardından ihtiyaç olan yerde sıkıntı çeken…

İnsandı işte… Ve aslında kendisine yük olanlardan kurtulduğunda hayatı çok daha verimli, çok daha hafif akmaya başlayacaktı. İhtiyacından fazlasını yemediğinde vücudu hafifleyecek, hareketleri hızlanacak, sabah kalkışından merdiven çıkışına, yürüyüşüne kadar bütün hareketleri daha canlı olacaktı. 

Boşa vakit harcamadığında üretim için bulamadığı vakitleri bulacak, gerçekten ilgilenmesi, yapması gerekenleri yapacak, gereksiz dertlenmeyecekti. Parasını boşa harcamadığı için ihtiyaç duyduğu yerde istediğini alabilecek, borçlanmayacak, başkasına karşı küçülmeyecekti. 

Prangalarından kurtulmuş, hayatı hafif, irade ve marifet olarak güçlü bir insan olmak, her insanın hayali değil miydi?

Yüklerinden Kurtulmak

“O zaman ne yapmalıyım?” diye düşündü Nermin. Bir karar vermeli ve bugünden başlamalıydı. En erken, geciktirmeden yapabileceği en küçük şey neydi? Nasılsa bir gün lazım olur diye biriktirdiği ama kullanmadığı yepyeni duran bardakları, tabakları vermeliydi. Hemen bugün, onları verebileceği yeni evlenen bir çift veya ihtiyacı olan birilerini araştırmalıydı. 

Yüklerinden kurtulmanın ilk adımıydı bu, gerisinin de her konuda gelmesi için gülümseyerek dua etti…


31 yorum:

  1. Elinize sağlık. Farkındalık yaratan bir yazı.

    YanıtlaSil
  2. Aynı dert ile bu sabah uyanıp, nasıl sadeleşmeli nereden başlamalı acaba diye düşünürken karşıma çıkan yazı, sen ne güzel bir tevafuksun ☺️ Emeği geçen herkesin kalemine sağlık💐öyleyse hemen şimdi en küçük detaydan başlamalı sadeleşmeye👍🏻

    YanıtlaSil
  3. Merhaba
    Aslında bir valiz yetiyor sahip olduğumuz bütün kıyafetlere... bir yazlık bir kışlık ayakkabı sonra... mutfakta 6 kişilik tabak kaşık çatal... iki tencere, 2 tava...
    Yatak dolap iki kanepe...
    Evlenmek çok da pahalı olmasa gerek😊

    Sonra o kremlere, şampuanlara, makyaj malzemesine, deterjanlara, çeşit çeşit kalemlere, defterler, boyalara ...
    Ne kadar ihtiyacımız var?
    Onlarsız kalmayı hiç denedik mi?
    Denemeye değer miydi acaba?
    Nereden bileceğiz?

    YanıtlaSil
  4. Tamda ihtiyaç duyduğumuz, hiçbir şeye yetemediğimizi düşündüğümüz bir dönemde yüklerimizden nasıl kurtuluruz? İstediğimiz hafiflikte ve güçte sağlam iradeli birine nasıl dönüşebilirizin cevabını hatırlatan anahtar çözümler için teşekkürler✨

    YanıtlaSil
  5. “ Prangalarından kurtulmuş, hayatı hafif, irade ve marifet olarak güçlü bir insan olmak, her insanın hayali değil miydi?” tam olarak bu.

    YanıtlaSil
  6. Yüklerinden arınmak. Hem başkalarına hem de kendine yük olmamak ne kadar da değerli bu hayatta. Kaleminize sağlık hocam 🌸🖊️

    YanıtlaSil
  7. Insanın özgür kalabilmesi için yüklerinden kurtulması gerekir
    INŞALLAH hafifleyebilenlerden oluruz
    Emeğinize sağlık 🌸

    YanıtlaSil
  8. Nasıl da insan bunları bildiği halde çabucak unutandı... Bir süre dikkat edip tekrar biriktirmeye başlayan ve zamanla yeniden somutlaşan, ağırlaşan, yüklerini ağırlaştıran, sonra da şikayet edendi...
    Nasıl güzel ve tokat niteliğinde bir yazı olmuş. Emeğinize sağlık.

    YanıtlaSil
  9. İnsanın aldandığı şeyleri Çok güzel anlatmış yazarlarımızın emeğine sağlık...

    YanıtlaSil
  10. Kaleminize sağlık...
    O minik adımla harekete geçenlerden olabilmek ümidiyle...

    YanıtlaSil
  11. Elinize sağlık, düşünduren bir yazi.. hepimizin o kadar ihtiyacı var ki her anlamda hafiflemeye

    YanıtlaSil
  12. Çok kıymetli bir yazı… israf deyince aklımıza sadece çöpe atılan ekmekler boşa akıtılan su geliyor. Oysa israfa bir çok yönden yaklaşılmış 💜

    YanıtlaSil
  13. Sadelesmek ...
    Cok kıymetli bisey..bunu yaparken zihninde sadelestigini unutmamak gerek..
    Sade zihin sade yaşam..

    YanıtlaSil
  14. Çok önemli bir yazı.Bizler israfı sadece yemek olarak düşünürüz halbuki🙂

    YanıtlaSil
  15. Ellerinize sağlık
    Sadeleşmesin hafifliğini deneyimlemediyseniz çok şey kaçırıyorsunuz demektir…
    İnsanın “eli kolu kalkmadığında” ilk imdadına yetişen şey kullanılmayan eşyalardan kurtulmak. Nereden mi biliyorum :) önce kendimden… haydi bakalım denemesi bedava! ♥️

    YanıtlaSil
  16. "Prangalarından kurtulmuş, hayatı hafif, irade ve marifet olarak güçlü bir insan olmak, her insanın hayali değil miydi?"
    İnsanın düşünmesini sağlayan bir soru...
    Güzel bir yazı olmuş. Elinize sağlık.

    YanıtlaSil
  17. Okurken bile evdeki kitapları kıyafetleri mutfak eşyalarını düşününce içim daraldı. Evvet dağıtmak lazım…

    YanıtlaSil
  18. Ellerinize sağlık çok güzel bir yazı,
    Sadeleşmek... Yüklerinden kurtulmak...
    Ne zaman ? Tam şu anda....

    YanıtlaSil
  19. Her insanın zaman zaman düştüğü tuzak..Sonra bir bakıyorsun ihtiyaç dışı eşyalar ve onlara hizmet etmek zorunda kalmak.. Bu güzel yazı için teşekkürler...

    YanıtlaSil
  20. Doğaya çıkınca, insan ne kadar da arttığını düşünüyor.
    Doğru bir konuya değinilmiş.
    Kaleminize sağlık. 👏

    YanıtlaSil
  21. Emeğinize sağlık...Çok güzel bir yazı..İnsan hayatı sırtına yüklenip sonrada bu sıkıntıdan nasıl kurtulacağını arıyor.. Sıkıntılardan nasıl kurtulacağını yollarını göstermiş...

    YanıtlaSil
  22. Bunu farkettin ve hemen başlamak gerekir. Hemen işe koyulmak :)

    YanıtlaSil
  23. 🌸 çok güzel 😊

    YanıtlaSil
  24. İsraf en çok kendine zarar verdiğimiz bir süreç, çok güzel yazı

    YanıtlaSil
  25. Çok güzel bir yazı

    YanıtlaSil
  26. Her anlamda sadeleşmeye yönelik faydalı bir yazı olmuç emeğinize sağlık hocam🌸

    YanıtlaSil
  27. Çok güzel yazı.. emeklerinize sağlık

    YanıtlaSil
  28. Çok faydalı bir yazı. Ne kadar da israf yapıyoruz, sonra da yetmemesinden şikayet ediyoruz.

    YanıtlaSil
  29. İnsanın aldığı ihtiyaç fazlası herşey bir kalabalıktan dolayı onu yormaya başlıyor🌸 İhtiyaçlarımızı isteklerimizden ayırt edebilmemizse daha konforlu 😊

    YanıtlaSil
  30. Dolabın önünde aynı dertle durup giymediklerimi ayırdığımda, sanki üzerimden bir yük kalkmış gibi hafiflemiştim. Gerçekten fazla olanı çıkardığımızda hayatımızdan insan çok hafifliyor. Elinize sağlık

    YanıtlaSil