Öyle Olması Gerekmez Miydi?

İmkan

Öyle Olması Gerekmez Miydi?

İnsan…

Karşılaştığı her şeyi normalleştirmeye meyilli olan bir canlı… 

Bir de bu karşılaştığı şeyler ona çok kolay verilmişse, bunu standart zanneden insanoğlu, ne de nankördür… 

Öyle olması gerektiğini zannetti…

Ama öyle olmak zorunda değildi… 

Hiç düşünmemişti; gördüğü, işittiği, dokunduğu her şey…

Ona verilmiş ne büyük imkanlardı…

Zannetti ki; imkan, üst düzey sahip olunan bir şey…

Ama yanıldı…

İnsanoğlu ne de az düşündü… 

En çok yapması gerekeni ne de az yaptı… 

İmkan

Şükrünü ne çabuk unuttu…

Ya da şükretmeyi sadece belli başlı şeylere sakladı…

Zannetti ki; şükretmediği şeyler, zaten olması gerekenlerdi…

Oysa, hiçbiri olması gereken değildi…

Üşüdüğü zaman ısınma imkanını, zaten olması gereken zannetti… 

Her insanın çorabı mutlaka vardır zannetti, standart zannetti…

Oysa her şey imkandı ama insan bilemedi…

Her insan korkmadan, kaygılanmadan uyuyor zannetti…

Her insanın hijyen imkanı var zannetti…

Her insanın giyecek çeşit çeşit kıyafeti var zannetti… 

Her insanın en fazla bir gün aç kalabileceğini zannetti…

Her insanın yardım isteyebileceği bir yakını var zannetti…

Her insanın bir cenazesi olduğunda, defnedileceğini zannetti…

Öyle olması gerekir zannetti, ama öyle olması gerekmezdi…

Bilemedi, cenazesinin defnedilmesinin aslında bir imkan olduğunu…

Bilemedi, evinde suyunun, elektriğinin olmasının, ne büyük imkan olduğunu…

Bilemedi, bir şehirde hayatın devam etmesinin imkan olduğunu…

Bilemedi, hastaneye gittiğinde doktor bulabilmenin imkan olduğunu…

Bilemedi, okula gidebilmenin imkan olduğunu…

İmkan

Her şey ‘yok’tan vardı… 

‘Yok’ bir eksiklik değildi…

‘Yok’ bir başlangıç noktasıydı… İmkanın başladığı yerdi…

Ama insan bilemedi… 

Her imkanı standart zannetmek onu nankörleştirdi... 

Henüz süre bitmeden, henüz yapabilecek çok şey varken… 

Bilmeli insan…

Öyle olması gerekmezdi.

Görülen, işitilen, dokunulan her şey, çok büyük imkanlardı…

Standart değildi…

***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. 

İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca katkı sağlar.

Deneyimsel Tasarım Öğretisinde anlatılan tüm bilgiler, gerçek bilgiler olup, tüm zamanlar, tüm konular ve tüm insanlar için geçerlidir.

***


16 yorum:

  1. Öyle olmalı zannettik, yanıldık..Elinize sağlık

    YanıtlaSil
  2. Aklına gelebilecek hatta gelemeyecek her şey insanın şükretmesi gereken bir nimet, bir imkan. Keşke insan düşünebilseydi, keşke anlayabilseydi... Elinize sağlık

    YanıtlaSil
  3. Emeğinize sağlık. Ne kadar çok zannedip, ne kadar çok yanıldık:(

    YanıtlaSil
  4. Çok anlamlı, çok güzel bir yazı. Elinize sağlık... Aldığımız nefes, gözümüzü kapatabilmemiz, gülümseyebilmemiz, çektiğimiz ağrılar... her şey bir imkan ve her şey bize çok normal ne yazık ki... Düşündürdüğünüz için teşekkürler

    YanıtlaSil
  5. Henüz süre bitmeden, henüz yapabilecek çok şey varken…

    Bilmeli insan…

    Öyle olması gerekmezdi.🌸🌸✨✨✨✨✍️✍️✍️ sağlık

    YanıtlaSil
  6. Elinize sağlık.

    YanıtlaSil
  7. Yaşanılan baskılar ne güzel anlatılmış. Emeğinize sağlık😊

    YanıtlaSil
  8. Elinize sağlık, sanki son zamanları yazıya dönmüşsünüz

    YanıtlaSil
  9. Çok doğru.. emeğinize sağlık.
    Keşke anlasa insan ona verilen zamanın kıymetini de..

    YanıtlaSil
  10. Ne az şükrediyor insan

    YanıtlaSil
  11. Emeğinize sağlık çok güzel bir yazı olmuş

    YanıtlaSil
  12. Güzel anlatıldı teşekkürler. İnsanlar nankördur işine gelenleri kabul eder yanlışları düzeltmeyi ve her zaman Allah şükretmeliyiz ... önce kendimizin ve çevremizdeki herşeyin değerini bilmek farketmek umuduyla....

    YanıtlaSil
  13. Hakikaten bu depremlerden sonra dua ederken bile acaba yanlış mı dua ediyorum,çocuklara hayiflanirken sus Allah'ın gücüne gider diye tövbe etmeye başlıyorum.Hic birşey mecbur değil,insan herşeye mecbur.Harika bir yazı olmuş.

    YanıtlaSil
  14. Ne az şükür ettik. Oysa her şey aslında imkan. Nefes almak bile büyük bir imkan. Ama insan kendinden bilince verilenin kim olduğunu unuttu. Harika olmuş ellerinize sağlık

    YanıtlaSil
  15. Elinize sağlık çok teşekkürler.
    İnsan zannettiklerini bir süre sonra gerçek sanıyor, inanmaya başlıyor, normalleştiriyor, ve çok yanılıyor..

    YanıtlaSil
  16. Emeğinize sağlık

    YanıtlaSil