Deneyimsel Tasarım Öğretisi Seminerleri Hakkında Düşüncelerim
Bu hayatta her insan mutlu ve başarılı olmak ister…
Bunun için,
- Sevdiği insanla yuva kurmak,
- Bir sınavda başarılı olmak,
- Hayalini kurduğu mesleği yapmak,
Bu hayatta her insan mutlu ve başarılı olmak ister…
Bunun için,
Anahtarı tam kilide yerleştirmek üzereyken açılmıştı kapı. Ardından kocaman siyah gözleri ve kıvırcık saçlarıyla onu heyecanla bekleyen biri vardı. Daha içeri doğru ilk adımıatacakken “Anneaaa anneeaa” diye atlamıştı bacaklarına.
Elindeki kağıtlara yazıp “Bu da olmadı, yine olmadı.” deyip buruşturup fırlatıyordu Bahar. Her ay iş yerinde düzenli olarak teslim etmesi gereken proje görevi vardı ama bahar her ayın son gününe sıkıştırıyor ve o son günde çok iyi performans beklerken yine istediği gibi sonuç çıkmayınca ortaya stres yapıyordu.
Nevin mutfakta bulaşıkları toplarken bir taraftan da kendi kendine konuşuyordu. Tezgâhı on kere sildi söylendi, sildi söylendi.
- İyilik de yaramıyor bunlara, tabii bunlar başıma hep yaptığım iyiliklerden geldi . Tabiii…
-Yok yok bundan sonra kimseye iyilik yok. Ne halleri varsa görsünler. En yakının ya en yakının bile seni anlamıyor. Nankör bunlar…
Aysel 11 yıldır aynı hukuk bürosunda çalışıyordu. 11 yılda çok insanla tanışmış, çok davaya şahitlik etmişti. Bazı davaların iş yükü çok fazla oluyor, altından tek başına kalkmaya çalışırken çok yoruluyordu.
Yeni gelen yöneticisiyse bazı yöntemleri değiştirmeye başlamıştı.
İnsan doğdu emekledi bebek oldu, çocuk oldu,
genç oldu, yaşadı yaşlandı,
Yaptığı seçimlerin sonucu mutlu oldu, mutsuz
oldu.
Birgül her şeyi öğrenmeyi ve denemeyi seven bir insandı. Birçok kursa gitti, birçok seminere katıldı ve pek çok diploma aldı. “Ne kadar çok şey bilirsem, o kadar kazanırım.” diye düşündü. Ancak 30 yaşına geldiğinde hâlâ doğru düzgün bir meslek sahibi olamadığını fark etti.