NEYDİ SARP YOKUŞ?

     

NEYDİ SARP YOKUŞ? 

Neydi sarp yokuş? 

 

Nefes nefese tırmanırken, gücün tükendiğinde, bir adım atmaya mecalin kalmamışken, bacakların ileriye doğru gidebilme becerisini kaybetmişken, tam da bu anda yanındakinin gidebilmesi için belki de kalan son gücünü onu sırtından desteklemeye harcamak…

Neydi sarp yokuş?

Tam da “Artık bittim.” dediğin noktada hala bir diğerinin ihtiyacını gözetebildiğin yer

 

Neydi sarp yokuş?

Kendinden çıkıp, diğerlerinin ihtiyacını gördüğün o noktadan sonra,

zirveye çıkışını kolaylaştıran tüm desteğin gelmesiydi…

 

Neydi sarp yokuş?

Çıkarken çok zordu ama sonunda ulaşacağın yer zirveydi ve oradan aşağıya bakmak keyifliydi. 

 

En haksızlığa uğradığın, hayatta en yalnız ve kimsesiz hissettiğin bir anda bir yetimin sarılacağı kucak olmaktı.

Acıdan burnunun direği sızlarken, sıkıntısı olan bir arkadaşını arayıp derdini dinlemekti.

 

Kiranı ödeyecek durumunun olmadığı bir anda bir çorba ikram etmekti aç kalana.

 

İlgiye, sevgiye, başının okşanmasına muhtaç hissettiğin bir anda elindeki ilgi kırıntılarını sunabilmekti.

 

Belki bir iftiraya uğradığın sırada derdini anlatacak kimsen yokken ve için acıyorken, düştü diye dizi acıyan çocuğunu öpebilmek, ona sarılırken kendi gözyaşlarını saklayarak tebessüm edebilmekti.

 

İşten çıkarılmış, çoluğuna çocuğuna nasıl bakacağını düşünen bir babanın, çocuğuyla oyun oynayabilmek için gösterdiği çabaydı…

Evini, annesini, babasını kaybetmiş yarı aç, yarı tok bir çocuğun “Ülkemizi terketmeyeceğiz.” derkenki cesaretiydi…

 

Evlatlarını kaybeden annelerin, “Diğer çocuklarımı da bu uğurda feda ederdim.” derken gösterdiği metanetti…

 

O’nun için kurban edilmeye götürülenin, “Sen yumuşaksın, gözlerime bakınca bana kıyamazsın, en iyisi gözlerimi bağla babacığım.” derken gösterdiği merhametti…

 

Kavmi tarafından taşlanırken, helak olmasınlar diye kanının yere damlamasına engel olmaktı belki…

 

İnsanın en zor anında Sahibine sığınabildiğinin göstergesiydi sarp yokuş…

 

Yanında kimse yokken Var Olması Gereken’in orada olduğunu bilmekti…

 

O’ndan güç almak O’na güvenebilmekti…

***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. 

İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca katkı sağlar.

Deneyimsel Tasarım Öğretisinde anlatılan tüm bilgiler, gerçek bilgiler olup, tüm zamanlar, tüm konular ve tüm insanlar için geçerlidir.

***