Denge

Bir tarafında yaprakları olan bir çiçek gördün mü hiç?

Yapraklarını tek tarafından veren bir dal?

Ya da sadece bir tarafında dalları olan bir ağaç?

Tekerlekleri tek tarafında olan bir araba gördün mü mesela?

Yüklerini bir yana yerleştirmiş bir kamyon?

Tek yönde ayakları olan bir masa var mıdır acaba? 

Olsaydı ne olurdu? 

Elbette ayakta duramaz, devrilirdi… 

Her şey, kendini dengeleyecek bir şekle giriyor. 

Her şey, yola devam edebilecek bir hale bürünüyor.

Ve bu, her şey için, her zaman geçerli bir durum...  

Ağacın bir dalı fazla sağa kaydıysa, hemen zıddı yönde de bir dal çıkarıyor. Böylece devrilmesini engelliyor. 

Bir çiçek yaprakları dökülmesin diye her yöne doğru yaprak çıkarıyor. Ancak, o zaman yaşamına devam edebiliyor. 

Arabanın hareket edebilmesi için, her iki tarafında da tekerleri olması lazım…

Masanın ayakları, onu taşıyabilecek sayıda ve yönde olmalı…

Nereye bakılırsa bakılsın, kendini dengeleyecek bir hale dönüşüyor her şey. Çünkü zıddı yönde bir şey yoksa denge olmaz. Denge olmazsa, hiçbir şey yoluna devam edemez.

İnsan da böyle… Hep kendi istekleri olsun dedikçe, tek tarafında dalı olan bir ağaca dönüşür. Devrildi devrilecek duruma gelir. “Hep ben konuşayım, hep beni dinlesinler, her şeyi ben yöneteyim…” Hep “ben” dedikçe, ağırlık bir tarafa doğru artar. Bir yerden sonra, o kökler taşıyamayacak hale gelecek ve ağaç devrilecektir. 

Tüm canlılar kendini dengelemeyi biliyor. Peki, insan neden bu dengeyi kuramıyor? 

“Dengede olmayan bir insanın, dengeli ilişkileri de olmaz.” der Deneyimsel Tasarım Öğretisi.  

Hayatında bir konuya çok fazla eğilen, o konuda aşırılaşan insan, diğer konuları ihmal ediyor demektir. İşine gereğinden fazla asıldığında; zamanı, enerjisi, aklı, bedeni hep o işle ilgili olduğunda, çalışmaktan ailesine-sevdiklerine zaman ayırmadığında, artık ağacın bir dalı çok yüklü demektir. Diğer tarafta ise hiç dal verememiş gibidir durum. Dolayısıyla, kökleri o ağacı taşıyamayacaktır.

Arkadaşlarına gereğinden fazla önem veren, tüm zamanını onlarla geçiren biri için; sohbetin, gezmenin, birlikte tüketmenin yanında çalışma ve üretme dalı yoksa o ağaç yakında devrilecek demektir. 

İnsan nasıl devrilir peki? İnsan üretim-tüketim dengesini bozduğunda, iş-aile arasında doğru sınırları koyamadığında, ilişkilerinde kıvamı tutturamadığında, mutsuzlukla devrilir. Çünkü dengeler çok bozuktur. 

“Benim canım bunu istedi, ama benim canım bunu istemiyor.”

“Ama ben bunu hiç sevmiyorum. İçim daraldı, çok sıkıldım, hadi gidelim.”

“Peki, karşıdaki ne düşünüyor, ne istiyor? Neden onun ne istediği seni hiç ilgilendirmiyor? Senin isteklerinin olmadığı bir ilişkide, hiç kendini hayal ettin mi? Peki, sen olsan, bunu ne kadar sürdürürdün?  O zaman karşındaki neden sürdürsün?” İnsan, istekleri karşısında bu soruları kendine sormalı ki dengede kalabilsin…

İnsanın ayağa kalkabilmesi ve ayakta durabilmesi için hayatını dengelemesi lazım. Bir ayağı attığı anda devrilmemek için hemen diğer ayak da onun yanına gelir. Dallardan birini bir tarafa doğru fazla uzattığında hemen zıddında da hareket başlatıp, yeni dallar oluşturmak gerekir. Bu, hayatta yola devam edebilmek için bir koşuldur.  

İşyeriyle ilgili gündemler arttığında, hayatına aileden bir dal ekleyebilmeli insan. Aile ile ilgili gündemler arttığında, bir üretim dalı çıkarmalı mesela. Kilo arttığında, bir hareket dalı, tüketim arttığında bir üretim dalı, çok konuştuğunda bir dinleme dalı eklenmeli... Yoğunluğun arttığı her konuda, zıddında faydası olan bir dal eklenmeli ki, insanı dengede ve yolda tutsun. 

Peki, her dal birbirine eşit mi olmalı? Hayır…

Dallardan biri mutlaka daha büyük olacak. Buradaki mesele, hangi dalın daha büyük olacağıdır. 

Uyumaktan daha çok uyanık kalmak, durmaktan daha çok hareket etmek, konuşmaktan daha çok dinlemek, kendi ihtiyaçlarını karşılarken başkalarının da ihtiyacını karşılamak... Kendi isteklerinin yanında, başkalarının da isteklerini gözetmek gerek…. Hep kendi istekleriyle ağırlaşan bir dalı olursa insanın, düşmesi tehlikeli ve zararlı hale gelir.  

Hayattaki hiçbir canlının, hiçbir sürecinde tek taraflı bir dal yok. Olması mümkün değil… 

Hayatta her şey, her şeyle ilişkili olduğundan; insanın doğru ilişki kurabilmesi için önce kendisini dengeye getirmesi gerekir. Çünkü bir şeyde denge varsa, orada yaşam vardır. 

***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. 

İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca katkı sağlar.

Deneyimsel Tasarım Öğretisinde anlatılan tüm bilgiler, gerçek bilgiler olup, tüm zamanlar, tüm konular ve tüm insanlar için geçerlidir.

***