İnsana Kalan Nedir?

Küçücük evinin bahçesinde tek ayağı toprağa değerken ne kadar da keyifliydi Ece. Bir yandan topraklanarak günün yorgunluğunu atıyor bir yandan da toprağı hissedebilmenin tadını çıkartıyordu. Bu bahçede ömrü geçmesine rağmen son zamanları hariç bahçenin keyfini pek sürebildiği söylenemezdi. Ama geçirdiği kazadan sonra hayata bakış açısı ne kadar da değişmişti.

Zamanında sahip olduklarının kıymetini onları kaybedince anlamıştı…

İnsan bazen sahip oldukları sonsuza dek onunla olacak zanneder. Ailesi, arkadaşları, işi hiç gitmeyecek zanneder. Ayrılık vakti gelince de bazen kabul etmekte zorlanır. Eskisi gibi olmayacak diye üzülür. Oysa olaylara uyum sağladıkça nehrin akıntısıyla az enerji harcayarak hayatın tadına varabilir. Zamanında çok daha fazlasıyla yapamadığını daha azıyla yapabilir. Bazen 2 ayağı ile yapamadığını tek ayağıyla yapar hale gelir.  Sahip olduklarının kıymetini bildikçe onlardan daha çok faydalanabilir.

Bazen giden çok sevdiği işi olur.

Bazen çok sevdiği eşi, 

Bazen de kendisi…

Hayatın kanunu da böyle değil midir?

Her şeyin bir süresi yok mudur zamanı gelince biten…

Çok sevdiğimiz bir gün de bitmez mi mesela, içindeki onca güzellikleri geride bırakarak. En sevdiğimiz yıllarımız bitmez mi kâh ağlayıp kâh gülerek. Çok sevdiği iş arkadaşlarından ayrılmak zorunda kalmaz mı bazen insan? 

Bazen bu ayrılık bir süreliğinedir tekrar birleşmek üzere… Yaz tatiline giden okul arkadaşları gibidir mesela. Ya da meyvelerine bir süre veda diyen ağaç gibidir. 

Ağaçlar da zamanı gelince yapraklarından bazen de meyvesinden ayrılır. Ama hayattan kopmaz, topraktan ayrılmaz. Yaşama küsmez. Yeniden güzel günler yaşar.

Meyve dalda kaldığı sürece onu ne güzel ağırlar…

Sonra da ne güzel uğurlar…

Bazen de ayrılıklar emekli olanın işe vedası gibi dönmemek üzeredir. Ama her birlikteliğin doğasındadır bu…

Peki nedir insana yakışan?

Beraberken güzel zamanlar geçirdiği gibi, giderken de güzel gidebilmektir…

Yaşadığı güzellikleri keyifle andığı gibi kalan zamanını da güzelce yaşamaktır. 

Peki insan ayrılıklara nasıl uyum sağlar? 

Önce “her şeyin” bir süreliğine olduğunu kabul ederek…

Uyumayı sevse de gecenin bir süresi vardır.

Gündüzü çok sevse de günün bir sonu vardır.

Arkadaşlarıyla geçirdiği keyifli yemeklerin belli bir süresi vardır. 

O yemek bittikten sonra herkes eve döneceğini kabul ederse yemek bitince insan çok üzülmez. 

Çok severek aldığı ayakkabı eskiyince yenisine nasıl uyumlanıyorsa değişen şartlara da uyumlandıkça hayat kolaylaşır. 

Beraberlikleri bitmesi gerektiğinde de hayata küsmez.

Hayata başka açıdan bakabilir daha önce hiç fark etmediği…

Belli şeylere odaklanmaktan kalanı kaçırdığını fark eder bazen.

Bahçede birliktelikler güzeldir ama bahçenin kendisi de güzeldir kalanlarıyla.

Meyveler güzeldir ama kuru haliyle de olsa ağaç da güzeldir bakmayı bilene. 

Ve hayat da güzeldir kalanlarıyla yaşamayı bilene…

***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. 

İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca katkı sağlar.

Deneyimsel Tasarım Öğretisinde anlatılan tüm bilgiler, gerçek bilgiler olup, tüm zamanlar, tüm konular ve tüm insanlar için geçerlidir.

***