YOLDAN KEYİF ALMAK

Sabah güneş ışığının odasına girmesiyle gözlerini açtı Serap. Olduğu yerde gülümseyerek gerindi ve hemen doğrulup yatağından kalktı. Bugün diyete başlamasının üzerinden tam bir hafta geçmişti. Tartılacağı için heyecandan gece boyu gözüne uyku girmemişti. Diyetisyenin verdiği listeyi harfiyen uygulamıştı. Hatta birkaç defa da yürüyüşe çıkmıştı. Gelinliğinin içinde nasıl da güzel görünecekti... 

Göreceği sonuçtan çok emindi. “Kesin 3 kilo vermişimdir.” diye düşündü.

Banyoya yürüdü ve tartıya çıktı. “Hayır!” dedi. Şu anda çok büyük bir hayal kırıklığı yaşıyordu. Tartıda gördüğü rakam hiç tahmin ettiği gibi değildi. O kadar inanamadı ki gözleri doldu. “Anne bu tartının ayarı bozulmuş sanırım, acilen yaptıralım.” diye annesine seslendi. Annesi “Kızım o yeni aldığın tartı, bozuk değil merak etme. Ne gördüysen doğrudur.” diye cevap verdi. Annesinin tartı hakkında söylediği bu sözler hiç hoşuna gitmemişti. Tartının bozuk olmaması ve beklediği kilo kaybının olmaması Serap’ın keyfini iyice kaçırdı.  

Hayatta yeni başladığımız ve bize faydalı olan her şeyin başı zordur.

Onca emek boşa mı gitti? Nasıl olabilirdi? Bu kadar her şeye dikkat etmişken sadece nasıl yarım kilo vermiş olabilirdi? Boşuna mı bütün hafta aç kalıp, tatlılardan bile uzak durmuştu. Oysa ki bir işe yeni başlandığında istenilen sonuçlar hemen elde edilemez. Biraz zaman geçmesi gerekir. Bu durum insana ağır gelir. Fakat hayat insanın sabretmesini ve ne yapıyorsa; yorulmadan, pes etmeden, şikâyet etmeden ve başarısız olunca bile utanmadan devam etmesini bekler.  

Her ne olursa olsun insan vazgeçmeden devam edebilmeli

Bir bebek emeklemeden yürümeye geçerken kaç kere yere düşer ve yeniden kalkar? Hatta her düştüğünde de bir kıkırdamayla etrafındaki herkesi kahkahalara boğar. Bir çocuk okuma yazmayı öğrenene kadar defterine kaç sayfa dolusu düz ve eğik çubuk çizer? Hem de parmakları ağrısa da yine gülümser her sayfanın sonunda. Bisikletten düşen bir çocuk dizi kanarken, o bisikleti kaldırıp yeniden binmez mi? Araba kullanmaya yeni başlayan insan arabayı kaç defa stop ettirmiş olsa da yine de devam etmez mi? Bir genç kızın ilk yaktığı yemekte mutfağa küsmediği gibi bir anne de bebeğine ilk zamanlar iyi bakamadığında bunu yapmaktan vazgeçmez. Doğada da bunu görürüz. Kelebek kozasından çıkmak için sayısız defa kanat çırpar ve ama çıkamadığında pes etmez, kanat çırpmaya devam eder. Devam ettikçe güçlenir ve daha çok kanat çırpar. Neticede de kozasını deler. 

Zorluklar karşısında vazgeçmeyenler istedikleri sonuca ulaşırlar.

İnsan hayatta zorluklarla karşılaştığında vazgeçmediğinde, bir kelebek gibi sonunda başarır. Bu vazgeçmeyiş onu güçlendirir. Zorlansa da spor yapmaya devam eden insanın nasıl kasları güçlenirse zorluklar karşısında vazgeçmeyen insan da zihnen ve bedenen güçlenir. Zorluklar karşısındaki duruşumuz zorlanmamıza rağmen gülümseyebilmemizdir.

İnsan bu hayatta azimli ve sabırlı bir şekilde başarmak istedikleri için sebepler oluşturup emek vermeye devam ederse yolda varacağı yeri düşünmeyi bırakır. Yolun kendisinden keyif almaya başlar. Sonuç önemini yitirir. Başarsa da başarmasa da yapıp ettikleri onu mutlu etmeye yeter.  

Serap her ne kadar morali bozulsa da vazgeçmeyecekti. Aslında gelinlik içinde zarif görünebilmek için diyet yapmak bahaneydi. Çocukluğundan beri veremediği kilolarıyla vedalaşmak istiyordu ve önünde de bunun için çok güzel bir hedefi vardı. Hem gelinliğinin içinde güzel görünmek hem de anne olmak için hazırlık yapmak onu motive ediyordu. 1 hafta… 4 hafta… derken aradan 3 ay geçmiş, ne yapması gerekiyorsa ona odaklanmış ve tartıya hiç bakmaz olmuştu. Ne olursa olsun bu süreçten keyif almış ve istediği rakama ulaşamasa bile sağlığının ne kadar toparlandığını görüyordu. Daha rahat nefes alabiliyor, merdivenleri koşa koşa inip çıkabiliyor, her sabah kalkıp yürüyüşünü yapıyor ve sağlıklı besleniyordu. Bundan daha keyifli ne olabilirdi. Üstelik sağlıklı beslenirken bunu keyifli hale getirmenin yollarını da yavaş yavaş keşfediyordu… Yol devam ediyordu ve yolda olmak çok güzeldi… 

Hayatta her şeyin başı zordur. Doğduğumuz andan öleceğimiz son ana kadar yapmaya başladığımız her şeyin en başında zorlanırız. Ama insan işin başındaki zorluğu görüp pes etmediği sürece, başlanmış ve pes edilmemiş her yolculuk bir gün mutlu sonla biter… 

***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. 

İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca katkı sağlar.

Deneyimsel Tasarım Öğretisinde anlatılan tüm bilgiler, gerçek bilgiler olup, tüm zamanlar, tüm konular ve tüm insanlar için geçerlidir.

***